Sanft vergeht der Nachmittag.das Wasser ist grün wie ein Ruf, doch verschwindet nicht, scheint es hinterm Stein wisperts von dem, was ich bin
(der engel ordnungen: dielmann Verlag, Frankfurt a.M., 2008) |
Doux glissements d’après-midil’eau est verte comme un appel, ne disparaît pas pourtant, semble-t-il derrière la pierre ça chuchote sur ce que je suis.
(hiérarchies des anges: dielmann éditeur, Francfort, 2008) trad. R. Prunier |